¡ Nos hemos olvidado de tener hijos ¡ (¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡).
Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà.
Ay ayayayay, jajajaà, jajajà, ayayayay, ay, ay.
No puc més, ayayay, ay, aaaay.
Petits detalls:
Esmorzen, dinen o sopen, o estan berenant, tant s’hi fa.
Prenen cafè i tallat, sense culleretes, ja els hi deuen servir remenat, prenen una copa de vi de garrafa doncs l’ampolla no es veu per enlloc, tenen dos plats amb les restes d’alguna cosa que s’han menjat amb els dits.
I ha un platet amb mantega per anar picant amb el ganivet petit que hi apareix, la bossa d’ella és sobre la taula perquè ja marxen o perquè acaben d’arribar o perquè hi ha lladres a prop.Ell porta un maletí i no està clar d’on penja o d’on s’aguanta o és molt alt i arriba fins la cadira que potser hi ha al costat, o no.
Ell està llegint la Carta o un diari sense lletres, no, un diari no és.
Están a casa, en un restaurant, en una fleca, on collons poden estar
Van de conjunt amb camisa i brusa del mateix color i mocador i corbata també d’igual color, deuen treballar a la mateixa empresa.
Es que em sembla un acudit, és un acudit?, tant bó que no puc parar de riure .
Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà.
Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà. Jaaaaaaaaaaajajà, jaaaaaajajajà, jajà, jaaaaaajajajà.
Ay ayayayay, jajajaà, jajajà, ayayayay, ay, ay.
No puc més, ayayay, ay, aaaay.
No puc.
No.
NO.
( i a molta gent, molta, els hi agrada i el troven un gran artista) ¡¡¡¡¡.
Per diferents gustos són els colors.
Completamente de acuerdo, aunque seas un poquito malo.
Soy muy bueno, del Joma también en La Vanguardia paso de decir algo porque no es peor, es otro estilo.